Hallo Lieve Mensen….

Nee niet schrikken, ik kom gewoon alwéér met een nieuw verhaal! Dacht.. ik zal jullie eens een beter op de hoogte houden. Én er is alweer heel veel gebeurd, dus maak het jezelf gemakkelijk... pak een stoel, een bakkie koffie en een roze koek (hmmm lekker!).... want hier komen weer de avonturen van Marleen op reis. Zo, net echt!

Na Ecuador ben ik vertrokken naar Chili. Dit was in eerste instantie helemaal niet de bedoeling maar de plannen wijzigen nog wel eens. Ik ben naar Puerto Montt gevlogen om daar twee dagen bij te komen van de Ecuador-drukte en mezelf voor te bereiden op een bootreis van 4 dagen door bergen van Patagonie. De eerste kennismaking met Patagonie had ik de dag na aankomst. En wat voor een! Een superheldere dag waardoor ik vanaf het water, twee vulkanen kon zien, met besneeuwde bergtoppen. Ik was van Puerto Montt doorgereisd naar Puerta Varas, een klein (haast Alphen-) dorpje, 25 minuten van Puerto Montt. Deze dagen had ik echt even nodig om weer te wennen aan het ´alleen´ reizen dus daar heerlijk wat rondgelopen, wat gedronken en een soort van plannetje gemaakt voor de volgende dagen.

Al snel was het tijd om m´n spullen te pakken en voor 4 dagen een cruise te gaan maken van Puerto Montt naar Puerto Natales. Natuurlijk ben ik nog steeds in Zuid-Amerika en vertrok de boot bijna 10 uur later dan gepland! De boot was een soort van vrachtschip, waar ze verschillende cabines in hebben gemaakt om te slapen. Ik kwam op de kamer terecht met twee Zwitserse en een Australische, die ook alledrie alleen reisde. De gezelligheid kon dus meteen beginnen! Na de eerste nacht, was het tijd om van het uitzicht te gaan genieten op de eerste dag.... beetje jammer, want het weer zat niet mee! Donkere wolken en een grijze lucht! Ondanks dat maakt het geheel toch indruk op me! Een onwijs groot schip wat door de bergen/kanalen van Patagonie vaart! De besneeuwde bergtoppen waren nog net te zien! De tweede nacht gingen we het ´open water´ op en begon de boot toch te schommelen. Met als consequentie dat iedereen na het eten naar zijn kamer vertrok om met een paar reispilletjes, het bed in te gaan. Zo ging dat ook bij mij dus, en omdat ik altijd erg slaperig wordt van die reistabletjes, heb ik heerlijk geslapen die nacht! Dit tot tegenstelling van vele anderen die de volgende dag rond de lunch pas weer tevoorschijn kwamen!

Samen met de kapitein en een handjevol anderen hebben we die ochtend op de kijk gestaan om walvissen te spotten... Ze zaten er zeker want we hebben ze een paar keer omhoog zien blazen, maar meer als dat is het niet geworden. Een paar dolfijnen en zwemmende zeeleeuwen maakte het toch zeker een interessante ochtend!

Inmiddels waren we de dag daarvoor begonnen aan een ´asewhole-marathon´ met een groepje van ongeveer tien en werden er de tweede dag (met dank aan mijn inmiddels Japanse vrienden) Japanse regels aan toegevoegd. Je raadt het al.. het werd er niet gemakkelijker op. Maar ik moet zeggen, des te leuker!

Aan het einde van de middag arriveerde we bij een enorme gletsjer. Met z´n allen buiten, met een wijntje op het dek, hebben we genoten van het uitzicht! Wat een enorm ding! Erg indrukwekkend en het ijs is inderdaad om sommige plekken felblauw doordat er geen zuurstof bij komt en alleen blauw wordt gereflecteerd. Ik heb les gehad op de boot en weet er inmiddels alles vanaf, zoals je hoort ;)!

Terug binnen werden we getrackteerd op een whisky met 10.000 jaar oud ijs... van de gletsjer! Nou het feest kon los toen, hoor! Na de bingo, ging de salsamuziek aan en de voetjes van de grond. Supergezellige avond met helaas net iets teveel alcohol. Gelukkig ging dat ook op een boot allemaal goed!

De laatste dag op de boot, moesten we door een nauw stuk varen. Aan beide kanten veel bergen, zeeleeuwen die lagen te zonnen in het beetje zon dat er was, en indrukwekkende besneeuwde bergtoppen. Een supermooi stuk!!Na onze kaart-competitie te hebben afgemaakt, was het tijd om van de boot af te gaan. Wat een superleuke en indrukwekkende manier om kennis te maken met dit gebied!

Voor mij werd het tijd om naar Punta Arenas te gaan om Wendy op te halen! Na een middag wachten, was ze er eindelijk en hebben we onder het genot van een colaatje (de lange reis van Wendy hakte er goed in) heerlijk bijgekletst! Wat onwijs gezellig om het laatste stuk weer samen te reizen!

Een dag later zijn Wendy en ik van Punta Arenas meteen weer teruggereisd naar Puerto Montt, waar ik vandaan kwam. Vanuit deze plek kan je namelijk beginnen aan DE grote tocht in nationaal pak ´Torre del Paine´, een van de mooiste nationale parken in Patagonie. Na ons voorbereid te hebben, besluiten we om de ´W´ te gaan lopen. Dit is de bekendste route in het park. Omdat we niet 4 dagen lang met een tent, gaspitje en eten voor 4 dagen, op onze rug willen lopen (Anette en Gerald.. respect!), besloten we om te gaan overnachten in verschillen refugios (een soort van hostels).

De vier dagen hiken waren echt geweldig!!!! Een dag met wat regen, twee dagen volop zon en de allerlaatste dag waanden we ons in een winter wonderland, met een dik pak sneeuw!! We begonnen de eerste dag bij ´glacier grey´. Helaas hier ook nog niet het beste weer en weer een gletsjer in het donker.. Dag twee zou een zware worden. Door de ´valle de Frances´, helemaal omhoog naar het uitzichtpunt. Tussen de bergen door, naast ons een gletsjer, een flinke zon en een pak sneeuw op de bergen. Toen we boven op het uitzichpunt waren, hoorden we ineens een harde donder en zagen we een pak sneeuw naar beneden vallen! Wow, wat indrukwekkend om een lawine van zo dichtbij te zien!! Daarna op de terugweg onze noodles gegeten en weer verder gelopen. Na 10 uur kwamen we aan bij onze volgende slaapplek en waren we toe een biertje en onze voetjes omhoog!

Dag 3 was een ´rustdag´: 4 uur wandelen in een heerlijke zon naar de volgende refugio. De tocht van de vorige dag zat nog best in onze benen dus vonden we het prima toen we er waren. De laatste dag zouden we dan eindelijk zien waar het park naar is vernoemd... de ´Torres´, oftewel 3 torens die hoog uitsteken boven de bergen. De dag begon onwijs mooi! Wat een geluk met dit weer!

Ten we steeds hoger kwamen, begon het steeds kouder te worden en uiteindelijk liepen we door een dik pak met sneeuw!! Haha, na mijn warme maanden in Azie en Australie, vond ik het geweldig!!! Wat een mooi gezicht... alles wit!!! Toen we na een uur of 5,5 aankwamen op de top, waren de torens ver te zoeken... We zagen nog net de vormen van de torens maar helaas geen ansichkaart-uitzicht! Maar al zingend zijn we eigenlijk naar beneden gegaan. We hadden de top behaald, zon en sneeuw gehad en onwijs genoten! En die torens hadden we bij geluk de dag ervoor vanuit onze refugio net kunnen zien. Het was toen zo helder!

Wat waren we blij toen we na 4 dagen onze schoentjes uit konden trekken en voor de kachel konden opwarmen... Missie Geslaagd!!

Vanuit Puerto Natales zijn we eergisteren de grens overgegaan naar Argentinie en kan onze reis richting Buenos Aires beginnen. Gisteren waren we in El Calafate en hebben we een gletsjer bezocht van 60 meter hoog!! Juist op het moment dat we er waren, kwam de zon een beetje door en konden we met onze mond open dit natuurwonder bekijken. Het is een van de weinige gletsjers die in balans blijft.. dat wil zeggen hij groeit nog aan de achterkant terwijl de meeste gletsjers in de wereld op dit moment kleiner worden. Doordat deze groeit (niemand weet eigenlijk zo goed waarom dit bij deze gletsjer wel is) drukt de het ijs de gletsjer elke dag twee meter naar voren. Door de druk van het water tegen het ijs, ´groeit´ de gletsjer niet elke dag twee meter, maar brokkelt het ijs af wat dan met harde kraken en plonzen in het water terechtkomt! Heel cool om te zien, want in de paar uur dat wij er waren is dit zeker een aantal keer gebeurd! Echt een gigading om te zien (zo´n 5 km breed en 30 km lang!!) en zo´n onbekend fenomeen voor mij dat ik er echt mijn ogen niet vanaf kon houden.. De foto´s spreken voorzich!

Vandaag zijn Wendy en ik aangekomen in El Chalten en gaan we onszelf morgen nog een keer in onze bergschoenen heisen om de grootste berg (Fitz Roy) te gaan bekijken! Ben heel benieuwd, want de herfst is hier nu echt begonnen. Wie weet weer een sneeuwbui of toch nog een felle zon, net als vandaag! Dit is altijd een verrassing hier.. maar in beide gevallen is het hier in Patagonie, echt GEWELDIG MOOI!!

Tot de volgende keer,

Liefs marleen