Voor de tweede keer vanavond ga ik mijn Ecuador-verhaal op mn blog proberen te zetten.... wat is dat toch met computers!! Grrrr... net op het moment dat je bijna klaar bent, verdwijnt je verhaal ineens!

Maar goed, zoals belooft hier deupdate over het vreselijk chaotische, maar altijd heerlijke Ecuador!

Na een reis van 24 uur, en een tijdsverschil van 12 uur was ik erg blij om Mariska en haar vriend Eduardo te zien op het vliegveld! Wat heerlijk om weer even bij een vriendinnetje te zijn! Vanaf het moment dat we in de taxi stapen tot het moment dat ik weg moest hebben we gekletst! En eigenlijk zijn we nog niet eens helemaal bijgepraat, haha!

Het appartementje wat de komende weken mijn thuis zou zijn, staat in de oude stad. Met het uitzicht op Maria, die de stad bewaakt..... geen slechte zaak! Mijn eerste dag in Quito bestond uit het ophalen van het visum van Mariska. Van het ene bureautje, werden we met een papiertje, naar de andere kant van Quito gestuurd om daar in de rij te gaan staan voor het volgende papiertje. Met dat papiertje kondenwe dan weer naar de volgende locatie... Niet vergeten om even een geel mapje te kopen bij de papierwinkel... en als je die hebt,en dan kan je meestal wel geholpen worden... Tenzij het natuurlijk tijd is om naar huis te gaanen de bureautjes stipt om dat moment sluiten... om de volgende dat gewoon weer in de rij te gaan staan!!! Wat een heerlijk eerste dag... Welcome back in Ecuador!!!

Gelukkig worden de auto´s ook nog steeds beschermd tegen gemene dieven door een heel hard alarmsysteem, die al afgaat als je er naar kijkt! En ook uit de bussen komt nog steeds een grote wolk zwarte lucht als ze zich omhoog slepen in de stad. Wat een feest van geuren en kleuren van herkenbaarheid!

Ook zijn er best dingen veranderd.. Zo is de oude stad helemaal opgeknapt en onwijs mooi en veelveiliger geworden. En tegenwoordig moet je buiten de stad bij het bushokje gaan staan als je een bus wil nemen. Nee, nee, hij stopt niet zomaar overal meer! En ook heb je ´stopknopjes´ in de bus zodat je je stem kan sparen en niet meer hoeft te gillen met de vraag oftie wil stoppen...

De dag erna was het tijd om Villa Ticca Quito te bezoeken en werd ik ontvangen door een enthousiaste Paola, en team en 110 kinderen! Ook die avond zijn we meteen weer los gegaan op de (salsa) dansvloer en voelde het weer aan alsof ik nooit was weggeweest! Wat een heerlijk land!

De dagen daarna zijn we naar Peguche vertrokken. Dit om natuurlijk de moestuin te bezoeken die Anette en Gerald de afgelopen zomer hebben aangelegd. En wat voor eentje! Wat een werk hebben die twee verricht in twee weken!! Geweldig! De kokkin en de lerares zijn onwijs gelukkig met deze moestuin en eten dagelijks een gezonde maaltijd met de kinderen. De kinderen stonden klaar om deze dag rode bietjes te eten en omdat we er toch waren, wilden we natuurlijk zelf ook even proeven! Heeeeeeeeeeeel lekker :)!! Zussie en schoonbroertje, jullie krijgen heel veel lieve groetjes!! We zijn echt heel blij met de tuin!

Op dit moment zitten er 10 kinderen in Villa Ticca Peguche. Het goede nieuws is, dat we plek hebben voor veel meer kinderen en dat ze hier in Peguche en Otavalo staan te springen om onderwijs voor hun kinderen... Het slechte nieuws is, dat we helaas te weinig fondsen hebben om al deze kinderen een plekje te geven in onze opvang. En wat is dat onwijs jammer, deze kinderen kunnen het zooooo goed gebruiken!! Dus lieve mensen, als jullie nog een potje overhebben... help deze lieve koppies in Peguche!!

Ook werden we in Peguche uitgenodigd voor het Pauca Rayma feest. Dit is het officiele carnvalsfeest. Een onwijs spectakel waar heel het dorp voor uitloopt. De konigin van carnaval 2011 word gekozen en heel de avond zijn er dansoptredens. Wat een geweldig begin van dit feest en heel bijzonder om hier bij te mogen zijn!

In Otavalo kwamen we ook wat bekenden tegen engingen we op zoek naar kralen en sieraden die we in Den Haag en op de webwinkel kunnen verkopen (www.ticcatrade.nl). En hoe is het mogelijk dat we elke keer toch weer nieuwe dingen vinden op deze gigantische indianenmarkt!Na een paar dagen Peguche,zijn we doorgereisd naar Ibarra, waar we de verjaardag van Eduardohebben gevierd,bij zijn familie thuis. Met heel veel eten en een groep vrienden werd het een gezellige avond!

Na deze avond werd het tijd om ons te gaan voorbereiden om de komende dagen.... carnaval!! Via vrienden van Mariska konden we een appartementje huren in Guaranda.. de stad waar het allemaal begon! Ik was hier nog nooit geweest maar had vele goede verhalen gehoord van de jaren daarvoor! Carnaval wordt hier vooral gevierd door elkaar nat te gooien met water, elkaar onder te spuiten met schuim en om het af te maken meel over elkaar heen te gooien. Vrijdagavond werd deze traditie meteen waargemaakt en kwamen Mariska en ik natuurlijk ook meteen in actie! Wat een feest!! 3 dagen lang salsa in de straten, optochten met mooie kleuren en iedereen die van top tot teen nat was. Het was geweldig!! Na 3 dagen was het feest helaas over en moest iedereen weer aan het werk. Na 1 dagje baden, in de sauna te zijn gegaanen een massage te hebben gehadin Banos(even ontgiffen na 3 dagen carnaval ;)), gingen wij ook terug om Evelien om te halen van het vliegveld. Helaas waren we wel te laat omdat er die avond ineens geen bussen meer richting Quito gingen... Gelukkig zijn we via via toch die avond in Quito kunnen belanden en hebben we die avond Evelien verwelkomt in ons kleine huisje!

Die week moest er weer veel gebeuren. Zo kwamen er vrijwilligers aan en hebben we deze rondgeleid in Quito. Later zullen ze een week in Peguche werken en de laatse week uitrusten en excursies doen in Puerto Quito. De vrijwilligers waren helemaal weg van onze kinderen in Villa Ticca! Ook hebben we ze meteen kennis laten maken metde eerste salsapassen. Een superleuke manier om Ecuador te leren kennen, en vakantie en vrijwilligerswerk te combineren. Er deze zomer staan er nog twee reizen op de planning, in juli en augustus... dus wie geinteresseerd is, op de website staat meer informatie (www.villaticca.com)!

Na deze leuke week, was het ineens dinsdag en werd het voor mij alweer tijd om afscheid te gaan nemen. Als allereerste van de 110 kinderen in de opvang en dan in het speciaal van `mijn` kindjes Keny en Katya, die al vanaf dag 1 naar de opvang komen! En wat gaat het goed met ze en wat vind ik het erg om ze alweer gedag te zeggen!

´s Avonds gaan we met alle meiden van Villa Ticca uit eten en doen we daarna nog een drankje met onze nieuwe vrienden vanuit Guaranda! Wat een gezelligheid en wat ben ik verdrietig om Ecuador alweer te verlaten. Waarom,hoe of wat... weet ik niet, maar dat het altijd veel te leuk is in dit land en dat de tijd altijd veeeeel te snel gaat, is zeker!

De laatste dag sloten we gelukkig weer af bij het visumbureautje waar we weken geleden waren begonnen. En wonder boven wonder... na sluitingstijd, na 3 uur te hebben gewacht, na te hebben geweigerd om zonder censo weg te gaan..... kreeg Mariska zowaar haar censo!! En dat betekend zowaar dat ze nu eindelijk officieel geregistreerd staat dat ze in Ecuador is aangekomen! Zo, het duurde even... maar stap 1 is gezet. Nog maar niet denkend aan de volgende 1000 stappen die eraan gaan komen.

Bijna te laat (natuurlijk!) kwamen we aan op het vliegveld en na een dramatisch afscheid (ik wil nog niet weg....nee, ga nog niet weg!!) zat ik toch echt een paar uur later weer in het vliegtuig! Slik....nu weer even alleen verder en dat is zeker afkicken na 3 weken gezelligheid, chaotiek en drukte in Ecuador. Papies..... wat mis ik jullie al!!!!!!!!!!!!!!!

Nu aangekomen in Chili en vanaf morgen ga ik 4 dagen een boot op. Vandaag kreeg ik voorproefje van wat ik hopelijk de komende dagen meer ga zien. Een heldere lucht, een felle zon en een uitzicht over twee besneeuwde vulkanen!! Wooooww! En over een dag of 5 gaan Wendy en ik elkaar ergens ontmoeten in een hostal in Punta Arenas! Op naar het laatste deel van mijn reis... Argentinie en Brazil... here we come!

Een hele dikke knuffel vanuit Chili!! xx marleen